Teatr to miejsce, gdzie spotykają się emocje, wyobraźnia i artyzm. Obcowanie ze sztuką pozwala bowiem nie tylko na doświadczanie wrażeń estetycznych, ale także jest formą zdobywania wiedzy i możliwością rozwijania zainteresowań kulturowych. 16 listopada 2023 r. uczniowie klas: 5pa, 5pd, 5ps2, 4pi i 4pa z Zespołu Szkół im. Armii Krajowej obwodu „Głuszec” – Grójec w Grójcu wraz z opiekunkami: p. Anetą Smętek, p. Xymeną Korczak, p. Ewą Pawełek oraz p. Dagmarą Nasiłowską mieli okazję obejrzeć na deskach Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego w Radomiu sceniczną realizację „Ferdydurke” – lektury szkolnej autorstwa Witolda Gombrowicza.
Życiowe rozterki na deskach teatru
Przedstawienie w reżyserii Aliny Moś-Kerger zostało uhonorowane wieloma nagrodami (m.in. aktorską nagrodą zespołową na XIII Międzynarodowym Festiwalu Gombrowiczowskim) oraz zakwalifikowało się do ścisłego finału IV edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”. Spektakl ten pozwolił naszej młodzieży przenieść się w groteskową rzeczywistość, gdzie granice między światem dorosłych a światem dziecięcym stają się płynne. „Ferdydurke” bowiem to opowieść o poszukiwaniu tożsamości, prawdy ukrytej głęboko w nas samych, buncie przeciwko sztywnym normom społecznym i systemowi edukacji.
Przed formą nie uciekniesz
Sam Gombrowicz komentował, że zagadnieniem kluczowym w tym dziele jest problem formy, tzn. tego, w jaki sposób relacja z innym człowiekiem wymusza na nas określoną postawę – przyjmuje się wtedy tzw. maski. Wobec tego człowiek nigdy nie jest sobą, traci autentyczność, popada w schematy i kolejne role narzucane mu przez innych. Forma w Gombrowiczowskim rozumieniu będzie więc sposobem bycia, czucia, myślenia, mówienia i działania. Dotyczy każdego człowieka bez względu na wiek, epokę, płeć, warstwę społeczną; nie można przed nią uciec.
Spektakl godny podziwu
Aktorzy, których mieliśmy szansę podziwiać, to m.in.: Mateusz Paluch (Józio), Przemysław Bosek (Syfon), Agnieszka Grębosz (Młodziakowa, Walek), Adam Majewski (Kopyrda), Mateusz Michnikowski (Pimko), Joanna Zagórska (Zuta) i Michał Węgrzyński (Miętus). Przenikliwe spojrzenie Gombrowicza na ludzką naturę zostało wspaniale odwzorowane na scenie. Przedstawienie było pełne nie tylko głębokich treści, ale również humoru, co sprawiło, że nawet najtrudniejsze tematy ukazano w sposób przyswajalny i fascynujący dla młodych widzów. Świadectwem tego były liczne refleksje i dyskusje po spektaklu.
Nauka dzięki sztuce
Dzięki takim wyjazdom uczniowie zdobywają umiejętność docenienia sztuki, uczą się analizowania treści kulturowych oraz rozwijania swoich zdolności społecznych. Tego typu przedsięwzięcia to nie tylko spotkanie z kulturą, inspiracja do dalszego poszukiwania wartości i głębszego rozumienia świata, ale także wspaniała forma powtórzenia wiadomości do matury.
Zespół polonistyczny