Obchodzony 21 LUTEGO MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ JĘZYKA OJCZYSTEGO, ogłoszony przez UNESCO zwraca uwagę społeczności międzynarodowej na bogactwo różnorodności językowej świata i konieczność jej ochrony.
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego ustanowiony został w czasie 30. Sesji Konferencji Generalnej UNESCO 17 listopada 1999 roku.
Święto upamiętnia wydarzenia w mieście Dhace (obecnie stolica Bangladeszu), gdzie w 1952 roku pięciu studentów uniwersytetu zginęło podczas pokojowej demonstracji. Studenci domagali się nadania językowi bengalskiemu statusu jednego z dwóch języków urzędowych w Bengalu Wschodnim, należącym wówczas do Pakistanu. Oficjalnie rząd Pakistanu ogłosił bengalski językiem urzędowym w 1956 roku, po wielu latach sporów.
Ze statystyk wynika, że na świecie – co dwa tygodnie – bezpowrotnie znika jeden język, a wraz z nim nierozerwalnie związane z nim bogactwo intelektualne i kulturalne tradycji przekazu zarówno ustnego jak i pisanego.
Obchody DNIA JĘZYKA OJCZYSTEGO, podkreślają zaangażowanie w ochronę językowej tożsamości kulturowej, promując język ojczysty w edukacji jako narzędzie o decydującym znaczeniu w procesie uczenia się, zdobywania wiedzy i rozumienia świata.
Podkreślanie wagi edukacji w narodowym języku ojczystym – szczególnie na wczesnych etapach nauczania – pozwala zbudować silny fundament dla późniejszych, wyższych etapów nauki, podejmowanych często także w językach obcych.
Warto podkreślić, że nowa podstawa programowa kształcenia ogólnego wskazuje, iż najważniejsze umiejętności rozwijane w ramach podstawy programowej kształcenia ogólnego w szkole – KLUCZOWE KOMPETENCJE JĘZYKOWE – to sprawne komunikowanie się w ojczystym języku polskim zgodnie z normą językową.
W procesie kształcenia ogólnego SZKOŁA NA KAŻDYM PRZEDMIOCIE KSZTAŁTUJE KLUCZOWE KOMPETENCJE JĘZYKOWE UCZNIÓW, wyposażając w wiedzę i umiejętności umożliwiające komunikowanie się w języku polskim zgodnie z zasadami poprawności językowej.
Lidia Wojnowska
Nauczyciel JĘZYKA OJCZYSTEGO