PRZYGODA WYOBRAŹNI WIDZA I TWÓRCY EDYCJA 2019 W SŁUŻBIE ROZWOJU I DOSKONALENIA POLONISTYCZNYCH KOMPETENCJI KLUCZOWYCH
Większość emocji wyrazisz słowami.
Pozostałe to sztuka – obraz, muzyka, teatr.
SPOTKANIA TEATRALNE PRZY PARKU – jedna z ważniejszych imprez kulturalnych regionu – mają już swoją kilkuletnią tradycję i prezentują spektakle zawodowych i amatorskich – w najlepszym tego słowa znaczeniu – grup teatralnych.
Tegoroczna – EDYCJA 2019 – zaprezentowała, interesujący dla każdej grupy wiekowej Widzów repertuar, który przyciągnął miłośników teatru oraz ROZWIJA i DOSKONALI POLONISTYCZNE KOMPETENCJE KLUCZOWE z zakresu komunikacji interdyscyplinarnej korespondencji sztuk: poezji współczesnej i teatru jak i kabaretu literackiego i ma na celu propagowanie kultury wysokiej.
W wydarzeniu – rangi, przekraczającej granice województwa – udział biorą różne grupy teatralne, dzięki czemu możemy poznawać rozmaite spojrzenia na teatr oraz wymieniać się wrażeniami.
Spotkanie, po raz kolejny zaskoczyło widzów od samego „wejścia” i to nie tylko klimatem podniosłej atmosfery charakterystycznej świątyni sztuki – teatru żywego planu – którego działania artystyczne poprzedzone zostały uchyleniem rąbka tajemnicy „kuchni teatralnej” co dodało całemu przedsięwzięciu swoistego uroku, jako że mogliśmy być świadkami ostatnich przygotowań przed wejściem Aktorów na scenę i ujrzeć cząstkę niezbędnych przygotowań technicznych a to ze względu na fakt wystawiania następujących po sobie różnych spektakli różnych zespołów teatralnych Wraz z przybywającymi – wyrażającymi świadomość podniosłości chwili stosownym do miejsca i okoliczności strojem oraz zachowaniem, gośćmi zapełniającymi widownię – którzy, można to było dostrzec od razu, że nie przybyli tutaj bez powodu – daliśmy się i my – kolejny raz – ponieść wyjątkowości miejsca, czasu i przestrzeni, sprzyjającej bezpośredniemu kontaktowi z Twórcami, bowiem spotkania te przyciągają coraz liczniejszą rzeszę spragnionych sztuki widzów.
Działania artystyczne – poprzedziło powitanie zebranych – tak Artystów jak i Widowni – będące jednocześnie przedstawieniem przez Pana Grzegorza Rejera – zarówno idei Spotkań Teatralnych PRZY PARKU jak i dorobku zespołów, prezentujących swoje propozycje artystyczne grójeckiej Widowni.
Tradycją stało się, że Spotkania Teatralne „zamykają” okres KARNAWAŁU, nawiązując do wielowiekowej tradycji MIĘSOPUSTU i obywają się w TŁUSTY CZWARTEK i właśnie tego wieczoru zaszczycił nas swoją obecnością TEATR RESURSA z Radomia,
który powstał jesienią 2011 roku jako amatorski teatr dla dorosłych, który obecnie ma na swoim koncie 14 premier.
Pierwszą sztukę pt. ”Diabły” Sebastiana Równego (radomskiego pisarza i dziennikarza) wystawił w maju 2012 roku.
Zespół wielokrotnie występował na ogólnopolskich festiwalach w Horyńcu-Zdroju, Szamocinie, Piotrkowie Trybunalskim, Tychach.
My mieliśmy przyjemność obejrzeć w jego wykonaniu sztukę w adaptacji Grzegorza Bartosa … kochanie, jutro zaczniemy od nowa!
Obsada: Hanna Zembrzycka, Edyta Podkowa, Monika Kornafel, Dorota Lewandowska, Dariusz Wróbel, Robert Jabłoński, Marcin Fortuna, Robert Stępniewski Reżyseria: Robert Stępniewski Muzyka: Jarosław Zarychta
Sztuka powstała na podstawie tekstów poetyckich i prozatorskich radomskich twórców: Ewy Nakoniecznej, Marty Malinowskiej, Martyny Sobańskiej, Katarzyny M. Wiśniewskiej (Kate Prozac), Pawła Podlipniaka, Roberta Utkowskiego, Jacka Skwirowskiego i Kamila Radulskiego – wybór i adaptacja na potrzeby dramatu Grzegorz Bartos.
Spektakl opowiada historię kilku burzliwych związków, które zmagają się z typowymi dla współczesnego świata problemami. Oryginalność przedstawienia opiera się na ogromnej różnorodności tekstów składających się na ich sceniczną adaptację. Tej trudnej sztuki podjął się Grzegorz Bartos. Dodatkowymi atutami są muzyka wykonywana na żywo przez Jarosława Zarychtę oraz Tomasza Strzelczyka oraz przestrzeń sceniczna, która została zorganizowana wśród publiczności.
Sztuka była dla nas – być może ze względu na wiek i brak odpowiedniego doświadczenia – dość trudna do zrozumienia, cały czas trzymała widza w niepewności co do dalszych losów związków bohaterów. Według nas, wcale nie oczywiste jest, że dla „par” bohaterów – choć są to ludzie w różnym wieku i z różnym doświadczeniem – istnieje jakakolwiek nadzieja na jakieś „wspólne jutro”. Wymowa – według nas – jest zdecydowanie pesymistyczna. Pogmatwanie wewnętrzne bohaterów rzutuje na ich wzajemne relacje w stopniu, w którym według naszej opinii albo w końcu zobaczą, że nie ma dla nich żadnego „jutra” i rozstaną się – albo będą tkwili w toksycznej relacji, wyniszczając się wzajemnie – co według nas jest również bez przyszłości. Spektakl wywarł mieszane uczucia …
Następnie mieliśmy możliwość obejrzenia spektaklu Na pierwszy znak wystawianego przez Teatr TR (Teatr Rodzinny), działający przy GOK z udziałem Chóru Miasta Grójca – adaptacji dokonanej na podstawie repertuaru znanego kabaretu literackiego przedwojennej Warszawy – Qui Pro Quo.
Scenariusz i reżyseria – Grzegorz Rejer.
Grupa TR działa od 10 lat przy Grójeckim Ośrodku Kultury, zrzeszając amatorów, którzy chcą tworzyć teatr lecz nie ma mowy o amatorszczyźnie, gdy pojawiają się na scenie.
Spektakl Na pierwszy znak … jest otwarciem nowego kierunku twórczości grupy, dotąd wystawiającej wyłącznie komedie i farsy – zgodnie z powiedzeniem, które uczynili swoim motto: „oddal smutek, trzeba więcej radości, ludzie powinni się więcej śmiać, to daje pozytywną energię. Człowiek radosny pomoże innym i właśnie oto chodzi – o tworzenie dobra”.
Uczestnicząc w spektaklu mogliśmy chłonąć atmosferę i czar kabaretów wolnej Polski lat dwudziestych i trzydziestych ubiegłego wieku, dzięki Wykonawcom odtwarzającym przeboje autorstwa wybitnych polskich pisarzy dwudziestolecia międzywojennego śpiewane przez niekłamane gwiazdy pierwszej wielkości: Hankę Ordonównę, Eugeniusza Bodo, Adolfa Dymszę, Mieczysława Fogga, Lodę Halamę, Aleksandra Żabczyńskiego, przeplatane skeczami autorstwa Mariana Hemara czy okraszone bon motami wyjątkowego konferansjera Fryderyka Jaroszego …, które po stu latach nic nie straciły na swej aktualności, wartości artystycznej i mimo upływu – prawie wieku – nadal z refleksją bawią współczesnego widza – widza XXI wieku.
Spektakl bardzo nam się podobał, wywarł ogromne wrażenie i zachęcił do zagłębienia się w historię sztuki dwudziestolecia międzywojennego – POLSKI NIEPODLEGŁEJ – jak i śledzenia rozwoju nowego kierunku twórczości Grupy Teatralnej TR działającej przy GOK.
Tegoroczne – nasze kolejne – doświadczenia potwierdzają, że warto korzystać z oferty kulturalnej w środowisku i właśnie dlatego pragniemy zachęcić wszystkich Kolegów – Uczniów naszej Szkoły do uczestniczenia w takich wydarzeniach – przede wszystkim dlatego, że WARTO poszerzać horyzonty oraz zainteresowania, dlatego że bycie ekonomistą, informatykiem, handlowcem nie wyklucza wrażliwości na sztukę a ponadto – co NIE JEST BEZ ZNACZENIA – WSTĘP JEST WOLNY – całkowicie DARMOWY. Nie trzeba nigdzie dojeżdżać, to wszystko znajduje się w naszej najbliższej okolicy.
Niestety, kolejny raz, należy zwrócić uwagę na niewielkie zainteresowanie tego typu wydarzeniami artystycznymi przez młodzież, która – co stwierdzamy ze smutkiem – nawet nie zdaje sobie sprawy z tego co traci
Dlatego, niezmordowanie powtarzamy za naszym Nauczycielem języka polskiego, że warto angażować się, poszerzać horyzonty i zainteresowania oraz rozwijać pasje i wyrabiać nawyki samodzielnego i aktywnego uczestniczenia w kulturze – wiedza łączy się z przyjemnością – serdecznie polecamy !
ŁUKASZ KRAWCZAK, ADRIAN KOŁACZ, MATEUSZ SACHANOWSKI – Uczniowie klasy 4ci pod kierunkiem NAUCZYCIELA JĘZYKA POLSKIEGO: Lidii Wojnowskiej